Dat is het thema van de Vredesweek en zoals ieder jaar hijst de burgemeester voorafgaand aan deze week de Vredesvlag. Els Olde Monnickhoff leest haar zelfgeschreven gedicht voor en Maureen zingt gevoelige liedjes.
Het is vrijdagmorgen 11.00 uur en er staat een groep mensen voor het stadhuis in de zon. Mooi om dit moment met zijn allen te beleven en stil te staan bij het feit dat vrede niet vanzelfsprekend is. Toon Brummelhuis en Gerard Reuver vormen al jaren samen de werkgroep die het hijsen van de vlag mogelijk maakt. Helaas hebben ze besloten dat dit het laatste jaar is dat ze dat doen. “Gerard is 85 en hij vindt het mooi geweest,” zegt Toon. “En dan stop ik ook. We hopen dat de nieuwe generatie deze taak op wil pakken en voort wil zetten. Voor nu leggen we de vlag bij de gemeente neer.”
De burgemeester houdt een mooie toespraak waarin hij aangeeft dat niets doen inderdaad geen optie is. “De democratie helpt om met elkaar in gesprek te blijven; om de vrede te laten blijven. Maar een democratie is ook kwetsbaar. Ik maak me soms zorgen over de manier waarop we met elkaar in gesprek zijn. Het realiseren van vrede is heel belangrijk.” Hij hoopt ook dat de volgende generatie op zal staan om invulling aan de werkgroep van de Vredesweek te geven. “Toon en Gerard, bedankt voor jullie inzet van de afgelopen jaren. Het is fijn om stil te staan bij de aanvang van de Vredesweek. En vrede begint soms ook met stilte. Want als het stil is, dan ga je nadenken.”
Maureen zingt het nummer ‘Million dreams’. “In dit kleine stukje hoor je hoop en dromen voorbijkomen,” legt ze uit. Dan is het tijd voor het hijsen van de vlag en daarna draagt Els Olde Monnickhoff haar prachtige gedicht voor. Tot slot zingt Maureen nog een paar mooie liedjes. Hopelijk staan we hier volgend jaar gewoon weer.
Wendy Eerland
