“Er is in ieder geval een toekomst voor deze gemeenschap”

Deze laatste weken hoeft hij zich niet te vervelen. “Ik ben voortdurend aan het afstrepen. Bij diverse zaken denk ik: dit heb ik voor het laatst gedaan. Dat is wel een apart idee. Maar langzaam afbouwen zit er niet in,” zegt hij lachend. “Je werkt met mensen, dus er kan altijd wat gebeuren.” Hoewel het hem bijzonder lijkt om ineens rond huis te zijn en weinig meer te hoeven, heeft hij ook zin in de periode na zijn afscheid. “Ik heb nagedacht over vrijwilligerswerk, maar daar wacht ik toch nog even mee. Mensen uit mijn omgeving hebben het advies gegeven om eerst even gewoon thuis te gaan zitten. Ik heb nog een heleboel dingen te lezen en ik moet nog veel opruimen en mijn computer opschonen. De eerste maanden zal ik me zeker niet vervelen.”

Tot 19 oktober heeft hij echt vrij om lekker op vakantie gaan. “Eerst ga ik tweeëneenhalve week met mijn vrouw naar Frankrijk. En half augustus wil ik aan mijn pelgrimstocht beginnen. Dat heb ik wel vaker geprobeerd, maar door omstandigheden liep het iedere keer spaak. Ik wil gewoon dat het een keer lukt en trek er nu acht weken voor uit.”

Gerco denkt in ieder geval het contact met de mensen te gaan missen. “Ik sta nog wel op het kerkdienstrooster, dus het is niet zo dat ik helemaal niets meer doe. Maar voorgaan in een dienst is maar een relatief klein deel van de werkzaamheden van een dominee. Je hoort niet meer zoveel. Je krijgt nog wel dingen mee, maar niet alles. Dat geldt voor iedereen die stopt met werken.”

Hij heeft niet het idee dat hij tijdens zijn werkzame leven dingen heeft laten liggen die hij wel graag had willen doen. “Ik had wel willen meemaken dat er wereldvrede zou komen. Maar dat gaat vrees ik niet meer lukken in anderhalve week.” Verder heeft hij zich ingezet voor recht voor alle mensen. “Ik heb mijn idealen zeker nagejaagd en ik denk dat ik op kleine schaal ook wel verschil heb gemaakt. Ik geloof wel dat ik een beetje idealistisch ben. Daarom wil ik de mensen meegeven dat er in mijn beleving altijd toekomst is. Ook een toekomst met God. Er is een droom over vrede. Daar had Martin Luther King het ook al over en die beweging mag wel in stand blijven. Ik blijf altijd hopen dat er vrede komt. Daar ben ik eigenwijs genoeg voor.”

Gerco ziet ook zeker een toekomst voor de kerk. “Hoe precies weet ik niet, maar er is in ieder geval een toekomst voor deze gemeenschap. De mensen zijn op elkaar betrokken en dat verdient het een toekomst te hebben. Natuurlijk zijn er ook hier zorgen, maar waar niet.”

Tijdens zijn afscheid wil hij waarschijnlijk lied 925 ‘Wek mijn zachtheid weer’ aan bod laten komen:

Wek mijn zachtheid weer
Geef mij de ogen van een kind
Dat ik zie wat is
En mij toevertrouw
En het licht niet haat 

“Dat is iets wat bij mij past; wek onze zachtheid weer. Als zachtheid aanwezig is, komt vrede misschien dichterbij.” Wijze woorden van deze fijne dominee.

Wendy Eerland